« Καλωσορίσατε
στον ιστό »

Έτσι μου είπαν να σας προϋπαντήσω και έτσι σας καλοδέχομαι. Πράγματι θέλω να σας καλωσορίσω γιατί χαίρομαι που είστε «εδώ», αλλά δεν ξέρω πως.

Ξέρω να ξεδιπλώνω σκέψεις ανικανοποίητες που επιτακτικά ζητούν να υπάρξουν κι εκεί γεννιούνται οι χαρακτήρες των βιβλίων μου που μπορούν να τις υπερασπιστούν, να βουλιάξουν στον πόθο πριν γίνει έρωτας, να αφεθούν στο πάθος πριν γίνει αγάπη. Έτσι γράφω τα βιβλία μου, έτσι θα συνεχίζω να υπάρχω μέσα σε αυτά κι όχι μέσα από αυτά.

Ακόμα και το παραμύθι μου ανάγκη ήταν που ξεπήδησε από την άσβεστη επιθυμία στην αρχή για τα παιδιά μου και έπειτα για όλα τα παιδιά του κόσμου, για την ομορφιά της ιστορίας της γλώσσας της ελληνικής. Για την αθανασία της και ‘γώ η θνητή να τη μιλώ με άγνοια, να την καταμαρτυρώ στον γραπτό λόγο και εκείνη να με συγχωρεί για την άγνοια και τα λάθη μου.

Καλωσορίσατε, λοιπόν, να είναι όμορφο το ταξίδι σας.